Pierwsze zajęcia w ramach projektu pt:

„Tkackie dziedzictwo. Przekazywanie wiedzy i tradycji tkackiej”

Realizacja projektu to kompleksowe wykształcenie jednej osoby z zakresu dawnego tkactwa
tradycyjnego.

Mistrzem tradycji jest Pani Anna Bałdyga zajmująca się m. in. tkactwem i plastyką obrzędową.

Tkaniny wykonuje różnymi technikami z uwzględnieniem wzornictwa charakterystycznego dla Kurpi, Mazur, Suwalszczyzny i Wileńszczyzny. Są to: krajki, chodniki szmaciaki,tkaniny podwójne i

wielonicielnicowe, pasiaki, płótna.

Pani Anna Bałdyga prowadzi pracownię tkacką we wsi Mazuchówka gm. Wydminy. Tam też realizowane są zajęcia.

Pierwsze z nich objęły ogólne zasady pracy na krosnach tkackich, nazewnictwo, rodzaje przędz.

Zaczęłyśmy pracę na wcześniej osnutych krosnach. Pięknie wykonane, o optymalnym rozmiarze krosna okazały się świetne do pracy.

Na pierwszy ogień poszły chodniczki szmaciaki.

Ja pracowałam na krośnie o  dwóch nicielnicach. Nicielnica to poprzeczna listwa z szeregiem naciągniętych sznurków lub drucików. W połowie ich wysokości znajdują się oczka.

Przez oczka jednej nicielnicy przewleka się nitki parzyste, przez drugą nieparzyste. U góry nicielnice podczepione są na wale nicielnicowym, a u dołu łączą się z pedałami. Naciskanie raz na jeden, raz na drugi pedał powoduje opadanie jednej z nicielnic i unoszenie drugiej. Tworzy to przesmyk w osnowie przez który przekładamy wątek.

A tu już praca Pani Anny, realizowana na czterech nicielnicach.

„Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego”